Heel veel gedaan...... 
Heel veel gedaan !!!!!!!en dus niets geschreven……….


Vanuit een aantal kanten is met enige wrevel gemeld dat er dit jaar nog niets geschreven is over onze belevenissen aan de Paradijsgrens dan wel op de Lachende Koe. Dus hoog tijd voor een update:

Allereerst : De Helling van Joke: al jaren staat zij vele uren te ploeteren op de steile helling grenzend aan ons grasveld in de hoop dat die ooit grasvrij en vol bloeiende planten komt te staan. Al die jaren heb ik haar verzekerd dat dat nooit zou lukken, distels en gras houden de overhand. Wie schetst mijn verbazing en haar gelijk : een overdadige bloemenpracht maakt zelfs sombere dagen vrolijk. Ze heeft er wel een hernia van over gehouden, dus voortaan de helling op met een ondersteunende gordel , die de wervels op hun plaats moet houden.

Onze court : Eerst is een borderrand aangelegd met 30 cm hoge acaciastammetjes om de lavendel te scheiden van het toekomstige grind .Na egaliseren en opbrengen van 15 ton dolomite 0-20 mm begint deze vorm te krijgen. Het uitlijnen van het houten terras van 6 bij 3,5 was een dagenvretend werk omdat de onregelmatige ondergrond nog vol met keien zat. Maar nu ligt het geheel vlak en kunnen de planken vastgeschroefd worden. Volgende week worden twee oprolbare verticale windschermen bezorgd, die een aangenaam verblijf op het terras mogelijk moeten maken bij de geringste zonneschijn.

Een antiek toegangshek is aan de zijde van de buurman geplaatst en door D. voorzien van gelaste betonijzermatten aan weerzijden, waar hop en clematis hun weg omhoog moeten gaan vinden.

Afgelopen winter zijn de luiken voor alle ramen en deuren gemaakt ; die zouden al lang in de verf zijn gezet, ware het niet dat de verhuur van de grange onder de crisis bleek te lijden en 5 weken op rij leeg stond. Daar hebben Joke en Maud gebruik van gemaakt door de al het houtwerk van de grange opnieuw te schilderen. Ook keuken en badkamer kregen een facelift. Dus moest de Lachende Koe maar wachten.

Daar is wel de blubber voor de entree verdwenen onder 139 gewassen grindtegels, zodat we met schone schoenen voortaan het huis kunnen betreden. Ook is het niveau een stuk verhoogd, zodat de drempel ook door de minder validen onder ons zonder moeite genomen kan worden. Wel moet voor het gemakkelijk maaien nu ook het aangrenzende verzakte grasveld met een kuub of 6 terre vegetale worden opgehoogd.

Begin deze week is de helft van ons houten terras/dansvloer vastgeschroefd onder dreigende onweerswolken. Woensdag hebben we in harmonie de 2e helft afgeplankt en is onze lounge in gebruik genomen nadat we woensdagmorgen een 6 tal gemakkelijke stoelen in Nevers tegen waren gekomen. Godzijdank de aanhanger mee, dus die konden meteen worden opgeladen naast de kastanjehouten hekken die de komende week tot grote toegangshekken moeten worden omgebouwd. Daarna kan ons erf aan alle kanten hermetisch worden afgesloten voort loslopende poepende honden en ander niet uitgenodigd gepeupel.

Het weer is al weken instabiel, onweersbuien en tropische hitte wisselen elkaar af. Bij elke bui roept Jo verheerlijkt : “Goed voor mijn plantjes !!!! “” . Iets te veel van het goede en alles gaat wegrotten of verschroeit.
                                            Heet en te heiïg om het uitzicht vast te leggen

 

Terugblik op 2011 
Een jaar met weinig verhalen, maar wel een jaar met nieuwe hoogte en dieptepunten, zowel in F, B, NL als Zuid Afrika.

Ondanks de crisis hebben we wederom een recordhuuromzet mogen boeken in Champrobert. Dit jaar blijven we de Kerstvakantie gesloten , omdat we besloten hebben voor een keer in het noorden te blijven.

Andere hoogtepunten vormden ons vrijwilligerswerk in mei bij het strobalenhuis van Jans & Jos in de Lot, gevolgd door een rondje Italië met bezoek in Milaan aan Bryony, het herontdekken van het Lago dÍseo en het ontdekken van de geweldige gîte " La Grange d’Adrien" in de Haute Savoie met uitzicht op de Mont Blanc. Een absolute aanrader voor zowel zomer als winter. We verbleven er eind september een week en keren zeker terug.

Een dieptepuntje vormde de fysieke aanval van onze Dorpsgek in Champrobert op uw scribent , toen we begin oktober ut Huuske een opknapbeurt gaven. Helaas is hij na een aantal goede jaren weer de weg kwijt. Burgemeester, gendarmerie en arts zijn gewaarschuwd. Gelukkig was ik het doelwit van zijn agressie en niet een van onze huurders.

Hoogtepunten vonden we ook in onze als grap begonnen voegcursussen, die een doelgroep actieradius van ruim 800 kilometer bleken te hebben. Voor 2012 staan weer een aantal cursusdagen gepland en daar zijn al weer aanmeldingen op binnen gekomen. Ook een aantal huizenkeuringen en estateplanning opdrachten zorgden voor voldoende omzet om als volwaardig Frans ZZP- er te opereren.

De verkoop van de Hazenweg 20 mocht in 2011 niet slagen, dus werd ook Bergen in de verkoop gezet. Dat was in juni eigenlijk verkocht, maar de koopster zag er uiteindelijk toch van af. Kortom ons onroerend goed buiten Frankrijk vormt een blok aan het been. Vooral nu Bergen leeg staat ,is dat een geldverslindend avontuur geworden. Mogelijke gegadigden kunnen een blik werpen op http://hazenweg20meerle.blogspot.com en http://kloostertuin64bergen.blogspot.com/  Omdat er van een aantal kijkers op Kloostertuin 64 aanmerkingen werden gemaakt over de deels donkere muren ging de Morvankabouter in augustus even terug om die licht te verven.

Oktober was weer een geweldige maand in de Morvan. Door het langdurig mooie nazomerweer kwamen de herfstkleuren dit jaar een aantal weken later dan normaal en het hoogtepunt daarvan kwam pas medio november, toen Joke terug in Meerle en ik in Zuid Afrika was, alwaar ik als vrijwilliger/consultant twee kleine meubelfabrikanten mocht adviseren.

Ook daar hoogte-en dieptepunten. Een geweldige ervaring te mogen beleven of mijn kennis bejaard, verjaard of nog te gebruiken was. Volgens de cliënten nog uitermate up to date en nuttig. Helaas bleek het bedrijf, waar ik aanvankelijk de meeste tijd en energie in heb gestoken, al niet meer te redden. Het andere bedrijf is echter veelbelovend en heeft met wat extra marketinginspanning een behoorlijk groeipotentieel. De overval die op mij gepleegd werd op vrijdag 25 november op klaarlichte dag bij een betaalautomaat in Seapoint Capetown heeft geen traumatische gevolgen gehad. Vooralsnog wel zware financiële. Onze betaalrekening is door de criminelen geplunderd ondanks telefoontjes direct na de overval om de pinkaart te blokkeren. Deze werd pas de volgende ochtend geblokkeerd. Het is nog volstrekt onduidelijk of de reisverzekering en/of de bank de schade gaat vergoeden.

Nadat we en in 2009 en in 2010 de schaatsmogelijkheden in Nederland node misten, omdat we in de Morvan verbleven, hopen we op 3x scheepsrecht: dat de temperatuur maar heel snel onder nul mag dalen en hier wederom een Koude Kerst mag komen.

La Vache qui Rit is op wat verf- en voegwerk na klaar. In 2012 moet de court haar definitieve vorm gaan krijgen. Ook hopen we dan zoveel rust en inspiratie te krijgen dat we onze avonturen en avontuurtjes in de Morvan beter op papier weten te zetten dan het afgelopen jaar.

We wensen alle oude en nieuwe lezers Fijne Feestdagen en een Voorspoedig 2012 .

De Morvankabouter en zijn Tuinvrouwtje
 

Canicule 
We worden in de Nievre wederom geteisterd door een canicule, een hittegolf, voor de zoveelste keer in 2011.
Het leek er dit jaar op dat de seizoenen 6 weken vervroegd doorkwamen, het was zomer in de lente en het leek herfst in juli- augustus. Ik had eigenlijk op invallen van de winter gerekend eind augustus. Maar niet dus,we worden weer geteisterd door een hittegolf. Was de natuur in de Morvan redelijk hersteld van de extreme droogte en hitte van maart tot begin juli, nu kunnen de net herstelde bladeren aan de bomen het niet meer aan en de verkleuringen van normaal eind september schieten nu overal in de bossen door.

Met temperaturen van een eind in de dertig graden overdag wordt het ’s nachts niet kouder dan 26 graden, dus is zelfs een enkel laken te warm. De wegdektemperatuur bereikte vandaag op mijn autothermometer het record van 47 graden.  We zijn weer op een tropenrooster over geschakeld en staan om pal na zonsopgang op de steiger voor de laatste fase van het voegwerk herstel op de Lachende Koe.

En wat het voegen betreft: de kans is groot dat we een (Franstalige) Ecole de Jointoyage Traditionelle gaan oprichten om ook de autochtonen bij te brengen hoe zij hun bouwkundig erfgoed in ere kunnen herstellen. We gaan hierover praten met de architecten van de departementale schoonheidscommissie, de CAUE de la Nievre op 1 september as.

Ook de 2e cursus in augustus leverde weer unaniem positieve reacties van de deelnemers op, ondanks, misschien wel dankzij de frequente onderbrekingen door een aantal tropische stortbuien. Tijdens die niet geplande pauzes konden de deelnemers hun eigen renovatievragen ter tafel brengen, waardoor de cursus eigenlijk als titel : “Hoe verbouw ik een fermette tot een comfortabele woning ?” verdiende.

De derde en laatste editie in 2011 van de Nederlandstalige voegcursus vindt op 9 en 10 september plaats. Gegadigden voor een cursus in 2012 (gaan we dat doen ???) hebben zich al gemeld.

We zijn een weekje solo, Hans en Marion komen as donderdag en Joke keert zondag terug met Carla. Prima om weer eens een kroketje te halen in St Honore als we geen zin hebben om te koken.

Bij het ophalen van onze aanhanger met nieuwe as in Cervon , mochten we de perzikboom van de garagist leeg halen- die ladingen moeten nu wel gepeld worden en in de diepvries, eentonig arbeidsintensieve klus die we afwisselen met dit schrijfwerk.

De Franse fiscus is uitermate aardig voor ons over afgelopen jaar : door de vele subsidies die je kan krijgen op het hoofdverblijf, bv voor het installeren van een HR haard, kegen we een dikke cheque in de plaats van dat we over 2010 nog IB moesten bij betalen.
 

Traditioneel Voegen 

 

meebouwen aan een strobalenhuis 
In oktober vorig jaar hadden we op weg naar het seminar van gites.nl in de Tarn , in de nabijgelegen Lot het ecologisch verantwoorde strobalenhuis in aanbouw van Janneke Kunst bezocht. Omdat de bouw van een strobalenhuis ons mateloos interesseert, hadden we aangeboden een weekje mee te komen helpen als de strobalen geplaatst en met klei en leem afgepleisterd moest gaan worden .




De afgelopen 4 dagen hebben we als vrijwilligers mee gebouwd, een geweldige ervaring . Het huis is enerzijds met de meest moderne ecologische snufjes voorzien, maar anderzijds worden technieken gebruikt, die al vele eeuwen gebruikt worden.



Het huis ligt hoog boven Castelfranc met uitzicht over de rivier de Lot. Wij verbleven in een CdH op een 10 minuten rijden afstand. Elke dag om 8 uur starten, om 10 uur koffiepauze en van 12.30 tot 13.00 uur lunch. Wij hadden als onbezoldigde oude van dagen wel bedongen dat we na de lunch een uur siësta zouden houden , want het werken met klei is loodzwaar.



Speciaal voor ons had de maître d’oeuvre Jos Stoffels een aantal activiteiten naar voren gehaald,opdat we een behoorlijk deel van het bouwproces konden meemaken. De wand van dicht op elkaar geperste strobalen wordt eerst geschoren en daarna van een dunne laag klei voorzien met een Spacspuit , aangedreven door een compressor. Het spuiten op zich is niet zwaar, maar het handelen van de eraan verbonden loodzware slang was vooral op een ladder uiterst vermoeiend.



De gaten,die op een aantal plaatsen nog tussen de strobalen en soms midden in een strobaal zitten moeten dan eerst met een klei-stromengsel dicht worden gepropt, voordat de tweede dikke laag kleispecie er met de hand op wordt aangebracht. De ene zijde van het huis had veel compactere strobalen dan de andere zijde, dit had te maken met de gehanteerde persmethode. Hoe losser het stro, hoe moeizamer het aanbrengen van de kleilaag



We werden beiden gegrepen door het bouwproces en zouden hier best een aantal keren aan de voortgang willen meewerken, ware het niet dat de afstand tot de Morvan dat verhindert en bovendien onze eigen Lachende Koe ook nog niet klaar is.



Joke ontpopt zich tot een volleerd bamboebekleder van de taps uitlopende raamopeningen aan de binnenzijde , terwijl ik me de laatste dag heerlijk kon uitleven met de ouderwets Franse taloche bij het voor de eerste maal glad strijken van de kleibekleding.. De andere (gelegenheids?-) bouwvakker had daarbij het kwalitatieve nakijken en de opdrachtgevers hebben zeker verbaasd van opgekeken over zowel de productiviteit als de kwaliteit van hun twee vrijwilligers ,die in geen enkel opzicht onderdeden aan die van de betaalde krachten.



Vanmorgen zijn we vertrokken in oostelijke richtingvoor een afspraak in de Aveyron, zaterdag verder naar Avignon voor de beroemde brocante in Isle sur Sorgues en daarna door naar Italië voor een weekje echte vakantie.
 

Facelift van ut Huuske 
Marriet en Ria hebben hun voegervaring van de voorgaande jaren deze zonnige april periode als werkvakantie voortgezet op de buitenmuren van ut Huuske. Als ik ergens tussen 0.8.00 uur en 08.30 uur in Champ kwam binnenrijden stonden de dames al op de steiger in de aanslag om aan het werk te gaan. Sjouk op de achtergrond voor de noodzakelijke catering.


Zelf heb ik slechts een paar uur meegewerkt, omdat er weer opdrachten van derden via internet waren binnen gekomen, wederom een huizeninspectie en een afspraak met een notaris in Autun in verband met een estateplannig opdracht.

Eerst werden de muren ontdaan van de klimplanten, de roos en alle los zittende stukken voegwerk: sommige grote stukken kalk vielen slecht bij licht aanraken al in grote brokken van de muur af.

De westelijke en oostelijke muur waren uitgespoeld, met scheuren of met “fout”cement aangesmeerd. Vooral het in de vijftiger jaren aangebrachte raam aan de straatzijde was met zijn cementen omgeving een dissonant. Nu met de natuurlijke zandkleurige kalkspecie ziet het er een heel stuk beter uit. Marriet vond een oplossing voor de stukken die weliswaar met oude kalspecie waren aangesmeerd, maar vol met scheurtjes: restanten specie uit de emmer wat verdunnen en met de kwast er over: scheuren weg en in eenheid met de rest van de opnieuw gevoegde delen.

De temperaturen liepen in de zon op sommige dagen op tot boven de dertig graden, dan droogt het voegwerk (te ) snel en moet ook de ondergrond telkens nat worden gespoten om voor een goed hechting te zorgen. Als die ondergrond te absorberend is, hecht het voegwerk slecht of niet en is het werk voor niets.


Na 5 werkdagen was al het noodzakelijke herstelwerk klaar : de westelijke muur is geheel gerenoveerd, de oostelijke alleen op de slechte delen. De dames mochten de volgende week gaan uitrusten en echt vakantie houden, terwijl de dankbare huisbaas naar het Noorden reed om zijn tuinvrouwtje weer te zien , te bridgen, bij Maud de wc renovatie af te maken,de voorruit door Carglass te laten vervangen, het tuinvuil af te voeren naar het containerpark, naar de tandarts te gaan en zijn haar te laten knippen door Juffrouw Sjannie en de aanhanger weer te laden voor de volgende rit naar de Morvan op zaterdag 16 april.
 

Nog meer leuke klussen 
De afgelopen week bracht weer zeer veel arbeidsvreugde en tevreden opdrachtgevers.


Bij een bekende Nederlandse columniste en schrijfster kon ik vorig jaar een paar grote eiken balken gaan afhalen en die vroeg me toen advies over een volledig verrotte eiken latei boven de openslaande deuren van haar gîte. Gezien het feit dat er in dezelfde opening nog twee lateien zaten die wel in goede staat waren, leek het me geen probleem om die latei te vervangen door een nog wel goed stuk eiken uit haar eigen voorraad. Het verwijderen van het kreng had toch meer voeten in de aarde, omdat het met veel spijkers in beton gegoten bleek. Uiteindelijk alles prima voor elkaar gekregen en de gevel opnieuw aangesmeerd met een karaktervol stuk oud eiken op de plaats van het verrotte stuk.

Niets bijzonders , ware het niet dat dit klusje grotendeels werd onderbroken door  niet gepland bouwplaatsmanagement. Onze opdrachtgeefster had een tweetal zeer professionele klussers meegenomen uit Nederland om een aantal renovaties in haar twee woningen te realiseren, waaronder de vervanging door een teveel lawaai producerende Sanibroyeur door een normale wc. Het toeval wilde dat ik zag dat men de nieuwe afvoer meende aan te moeten sluiten op een regenwaterafvoer in plaats een leiding te trekken naar de fosse septic. Niet alleen ten enenmale verboden, maar ook zeker snel leidend tot stankoverlast en verstoppingen. Aangezien de mannen in precies één week een exact gepland aantal werkzaamheden moesten voltooien , was dit een tegenvaller- gleuf graven naar de septic tank over een behoorlijk aantal meters in steenachtige grond en waar halen we zo snel de benodigde rioolbuizen vandaan en hoe die te vervoeren?? Gelukkig is mijn Franse netwerk nu zo hecht, dat ik binnen een uur een graafmachine voor de  late namiddag geregeld had en ik precies op het moment dat de gleuf gegraven was, met de rioolbuizen op de aanhanger weer het erf op reed. Een half uur later was de gleuf weer dicht en de wc aangesloten op de fosse septic. Ook op een aantal andere fronten
kon ik de Nederlandse profs uit de Franse brand helpen met als gevolg grote dankbaarheid van onze opdrachtgeefster.


Vorige weekend kreeg ik ook via internet een mixed opdracht binnen voor de (last minute) juridisch begeleiding van de aankoop en de bouwkundige keuring van een historisch pand (deels 16e eeuw) in Cussy en Morvan. Natuurlijk had ik de cliënt wel verteld dat ik geen bouwkundige opleiding heb en dus geen erkenning als keurmeester, maar wel als ervaringsdeskundige op het gebied van oude panden in de Morvan aangemerkt kon worden.Ik weet inmiddels wel wat de kritische punten kunnen zijn. Het juridische gedeelte werd nachtwerk. Gisteren heb ik het (fantastische) pand geïnspecteerd onder toeziend oog van makelaar en toekomstige koper. Ik heb wel een aantal minpunten gesignaleerd, maar die vallen volledig in het niet bij de pluspunten van het gebouw en zijn relatief eenvoudig en zonder hoge kosten op te lossen. Alles doorgesproken met de opdrachtgever in de hete zon op het terras van de Auberge du Chaloire in La Petite Verriere. En dat onder het genot van een glas witte wijn en een uitstekende lunch. Wat kan werken toch een feest zijn !

Ondertussen houden we wel al de hele week siësta tussen 13 en 14 uur in zwembroek in de zon. Vandaag een temperatuurverschil van 15 graden met NL. Morgen krijgen we hier een regenfrontje over en dat is hard nodig voor de moestuin en de aangeplante rozen haag.
 

Voorjaarsstart 
Herfst en zomer binnen 24 uur in de Morvan

Na een hectische voorjaarsstart is het nu fors gas terug nemen en volop genieten van de zomerse omstandigheden . Zondag nog amper 5 graden met regen en vanaf gisteren in de luwte hoogzomer. De zwembroek kan uit de la gehaald worden!

Woensdagavond kwamen we aan met een auto en aanhanger vol barang die onze gîtes op de prefectorale keuring van vrijdag naar een maximaal aantal sterren moeten doen klimmen. De details van de keuringen zijn alleen interessant voor andere exploitanten van vakantiehuizen in Frankrijk en die verwijzen we naar http://classificatievanuwgite.blogspot.com/ .

De donderdag was veel te kort voor het uit de winterslaap halen van alle huizen en het optimaal prepareren voor de keuringen. Vooral de schaatsbanen van duizenden dode vliegen in Fossats zorgden voor niet gepland tijdrovend oponthoud. En ook bleek een speciaal aangekocht bed te groot voor de logeerkamer van de grange, dus hebben we daar voor niets mee lopen slepen. Gelukkig zouden de inspecteurs pas om 11 uur zich melden, dus konden de resterend werkzaamheden vrijdagmorgen vroeg nog plaats vinden.

Binnen 14 dagen hopen we te horen hoeveel sterren de verschillende huizen gaan krijgen, waarbij we ook nog een aantal in onze ogen onzinnige extra criteria moeten voldoen.

Op ons antwoordapparaat troffen we een Nederlandse dame die erfrechtelijke vragen had en die vrijdagavond zich nogmaals meldde. Ook hier mogen we een complexe estateplanning gaan voorstellen die moet voorkomen dat de Franse fiscus tzt 60 % successierechten gaat heffen bij een nalatenschap die bij een stiefkind terecht zou kunnen komen. Zaterdagmorgen hebben we bij deze cliënten een verkorte cursus Frans en Nederlands Erfrecht voor Dummies gegeven en met hun de mogelijke alternatieve oplossingen besproken. Zaterdagmiddag kwamen onze eerste huurders ( voor 4 weken in de grange) en daar moesten de kachels voor hun komst ook een aantal keren worden bijgevuld. De zondag is het WK Afstanden Schaatsen afgewisseld met het op schrift stellen onze voorstellen van zaterdagmorgen. Op verzoek van cliënten ga ik deze met hun- mij niet bekende- notaris in Autun doospreken. Heerlijk, zo’n kluif waar de grijze massa voor gebruikt moet worden. Het blijkt dat mijn verbazingwekkend goed bezochte weblog http://ophuizenjachtindemorvan.blogspot.com/  (bijna 1000 bezoekers in januari) ook opdrachten gaat opleveren van mij totaal onbekende landgenoten.

Deze estateplanning opdrachten kan ik nog jaren blijven doen , terwijl mijn bouwvakjaren zo langzamerhand wel geteld zijn.

Zondagavond waren we in Villars op diner genood en kon ik lekker even stoom afblazen van de afgelopen 4 hectische dagen.

Maandag werden we door een stralende zon gewekt en schoot de temperatuur omhoog tot 22 graden. Dus hebben we de moestuinwerkzaamheden ( diverse soorten sla, ui en ajuin planten en poten) afgewisseld met slapen in de zon. Vandaag wederom tempoe doeloe , na spitten in de moestuin siésta in de blote bast.
GENIETEN !!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

In de loop van de middag gaat de zon achter de wolken, dus konden we weer aan het werk:
Fikkie Stoken van het tuinafval van oktober.

met alle hete lucht kanalen nog zichtbaar



deze roze beplating is brandwerend, vies kleurtje nu nog !


O Ja Het plafond zit in de woonkamer !
 

Jaarwisseling 2010-2011 
Drie weken wandelvakantie en een paar leuke klussen.


Wij hadden 18 december nog een bridgedrive, waardoor we later dan de huurders van de grange naar de Morvan afreisden. De schaatsen zaten in de bagage voor het geval dat….Met min 8 uit Meerle vertrokken, droog goed vriezend weer. In Noord Frankrijk begon de wizzard, waardoor voor Nord, Pas de Calais en de Picardie een vrachtwagenverbod werd afgekondigd.

Twee uur achter de sneeuwploegen met nauwelijks 30 km per uur. Bij Parijs begon de temperatuur ras te stijgen, over nauwelijks 100 km van min 4 naar plus 6 graden. De weg werd weer zwart en er was bezuiden Parijs geen sneeuw meer te bekennen. Die begon pas weer 2 kilometer voordat we thuis kwamen. Naarmate we Sanglier naderden werd de weg steeds slechter begaanbaar en het was een wonder dat we pas In Certiaux van de weg afgleden en niet meer uit de goot bij Perraudin konden wegkomen. De eerste nacht regende heb pijpenstelen, de grote hoeveelheden ijs en sneeuw waren binnen 48 uur weg en we konden  maandag gewoon uit de goot wegrijden.



De winter kwam weer terug, maar veel minder hevig dan in de Lage Landen, waardoor het net niet tot schaatsen op het Etang Boiree is gekomen. Dus (bijna) elke dag wandelen in de nabije en verdere omgeving en elke dag iets langer. Speciaal om onze eigen huurders de mooiste routes te kunnen aanbevelen, lopen we zoveel mogelijk van de gemarkeerde routes deze vakantie zelf. En dan valt weer op hoe matig de gemarkeerde wandelroutes worden onderhouden en hoe gemakkelijk een aantal communes zich van hun toeristische taak afmaken. Terwijl de Morvan ontelbare eeuwenoude routes rurales kent, wordt slechts een beperkt gedeelte daarvan gebruikt voor de gemarkeerde wandelroutes. Millay stuurt haar wandelaars zelf voor 80 % over het asfalt. In de gemeentes Larochemillay en Villapourcon zijn veel routes rurales al decennia niet onderhouden en dicht gegroeid. Sommige routes zijn domweg door boeren geannexeerd en onzichtbaar in hun weiland verdwenen.



Oud en Nieuw werd in Fossats gevierd met een geweldige rijsttafel van Rogier cs en de boys mochten hun slaap tekort komen in halen in Certiaux voordat hun terugreis naar Hazerswou aanving. Nieuwjaarsmorgen vertrokken wij in de mist wandelend steil over de Mont Genievre boven ons huis richting E& U in Villars. Boven op de berg brak de zon door en een azuurblauwe hemel tekende zich af tegen de berijpte bomen- helaas geen fototoestel bij me..

Aan de andere van de top een tiental meter naar beneden meteen weer de ijskoude mist in en die eerst 24 uur later nog steeds. Vandaag een rondwandeling in Millay gemaakt, onderbroken door een omweggetje langs de Ecole Buissonnere, waar het everzwijn me uitstekend smaakte. Weliswaar werden we in eerste instantie geweigerd ( om 13.45 !!!) maar kok Yannick herkende ons en hij kom moeilijk de aanbrenger van een groot aantal klanten in 2009, toen hij nog de Auberge Morvandelle in Laroche runde, de deur wijzen. Met een eigen omweg toch nog via een route rurale terug naar Millay en huis, een verdiend warm bad en de sauna in.



Naast het wandelen wordt deze vakantie nog een beetje “gewerkt”. Van een oud huurder van Fossats kregen we het verzoek een door hem op internet gevonden fermette te gaan beoordelen op locatie en renovatiemogelijkheden. De boerderij zou bij ons in de buurt moeten liggen, maar ik kon hem via de foto’s niet thuisbrengen. Het glooiende landschap erachter deed me vermoeden dat het niet in de Hoge Morvan kon liggen,maar eerder ten zuiden van Luzy. Bezichtiging geregeld en verslag uitgebracht . Het pand lag op een prachtige plek, helaas vrijwel naast een hoogspanningsmast. De kap was geheel nieuw, maar de zolder door de kapconstructie ( grenier perdu) niet of alleen met grote investeringen bewoonbaar te maken.

Toch gingen de handen weer jeuken als je zo’n pand bekijkt met zoveel mogelijkheden dat door de verkoper constructief is verkracht.. Opdrachtgever is na mijn rapportage op dit pand afgehaakt, maar maakt zich op voor het volgende project.



Ook onze voormalige overburen in Champrobert hebben zich gemeld voor het verzorgen van een verbouwvergunning voor hun huis en daarna de projectbegeleiding in september-oktober van dit jaar. Met de opdrachten die al in portefeuille hebben hoeven we ons in 2011 geen moment te vervelen en zullen zelfs weinig tijd gaan krijgen om de Lachende Koe te voltooien.


Alle volgers van de avonturen van de Morvankabouter en zijn Tuinvrouwtje wensen we een Vrolijk 2011 !
 

Terugblik op 2010 
Op de Valreep  kwamen Kim,Marco & Kids de voortgang op de LachendeKoe controleren ,de Belgische Herfstvakantie valt in de eerste november week. Helaas voor hen was het pokkenweer geworden,dus afgezien van een enkele herfstwandeling tussen de buien door konden we een sjoelcompetitie houden.


Zoals elk jaar blikken we bij terugkeer in de geciviliseerde wereld met heimwee terug op weer een seizoen Morvan en meteen weer vooruit naar het volgende seizoen.


Ook dit jaar hebben we weer een grote sprong voorwaarts gemaakt met La Vache Qui Rit, ondanks een veel latere start dan in de voorafgaande jaren. De energie in het voorjaar werd immers volledig botgevierd op de afbouw van ons toekomstig pied a terre in Bergen.

Het huis in Certiaux is reeds lang voor de voltooiing ervan voor mij de absolute favoriet onder onze panden en met de grootse woonkamer erbij al helemaal. Alleen als ik onverhoopt een eenpersoonshuishouding zou vormen wordt LVQR door ut Huuske gepasseerd.

Eigenlijk is alleen deze woonkamer, het trapgat, de buitenkant van het gebouw en de court nog niet klaar. Naast het voltooien van het Zeven Jaren Plan van LVQR staan er twee nieuwe urgentieklussen op het programma. Omdat we onze gîtes laten classificeren, moeten beide huizen weer een facelift krijgen om het maximaal aantal sterren te krijgen. De inspectie voor de classificatie staat voor april 2011 gepland. Zodra de vorst uit de grond is heb ik dus weer een geweldig alibi om naar mijn thuis in de Morvan terug te keren.

Naar verhouding zijn er in 2010 weinig afleveringen op de weblog verschenen, niet omdat er niets te melden zou zijn, maar omdat we het gewoon erg druk hebben gehad en dan is er op de avonden dat we geen bezoek hadden geen fut en inspiratie meer om onze belevenissen vast te leggen.

Druk met onze eigen bouw, waar Joke dit jaar zeker een grotere bijdrage aan heeft geleverd dan uw scribent, maar ook druk met adviezen en ondersteuning aan derden, zowel qua estate planning als op renovatiegebied.

Voor 2011 wil ik als auto-entrepeneur vol aan de bak ( 2 weken per maand ipv 1 week per maand) om er voor te zorgen dat ik voldoende rechten in een kalenderjaar opbouw om in Frankrijk verzekerd te blijven als ik er mee stop, dus hebben in 2011 opdrachten van derden voorrang op het voltooien van de eigen projecten.

In dat kader is het hoopgevend dat er al flink wat opdrachten in portefeuille zitten en ook dat het bezoek aan de weblog http://ophuizenjachtindemorvan.blogspot.com de laatste weken explosief stijgt en onder een verscheidenheid aan steekwoorden op Google verschijnt.

Terug naar onze oorsprong in de Morvan- Champrobert

Met grote regelmaat kunnen we onze ex-hameaugenoten begroeten als we in Champrobert zijn voor onze huurders of om gras te maaien. Dat laatste doen we ook nog voor Juliette Bouchet, die ons dan meteen op de hoogte brengt van de laatste en schaarse dorpsroddels.

Onze dorpsgek begon het jaar slecht , was als leraar Engels ontslagen en raakte de weg weer eens kwijt toen tot overmaat van ramp zijn hondje Oto overleed. Na een aantal maanden kliniek en dus rust in Champrobert, is hij weer genezen verklaard en heeft hij incidenteel zich weer bij een van onze huurders opgedrongen.

Onze kardinaal en zijn echtgenote vormen de enige stabiele factor in Champ en tegeliijk met hun familieleden het Bestuur van de dorpsvereniging, die na het schisma van 2 jaar geleden nu grotendeels uit Nederlanders bestaat. De renovatie en herbouw van het washuis, de lavoire, in een beter bij de omgeving passende vorm is nu het belangrijkste doel van de vereniging. De burgemeester en medelid Nathalie Michon heeft daar nog een taak aan toegevoegd, nl het heroprichten van het kruis op het pad naar de Mont Touleur. Dat is m.i. 2 kruisen te veel, dus hou ik me daarvan geheel afzijdig.

Philipe le Fou heeft nog immer zijn complex in Chaumard niet weten te verkopen, die woont daar permanent en heeft zijn vrouw en zoon incidenteel de jungle bij het witte huis laten kortwieken. Daarbij kwamen ze slechts eenmaal op het aanpalende perceeltje bij ut Huuske, waar de brandnetels in augustus de recordhoogte van 2 meter bereikten en aldus dreigden het uitzicht van onze huurders te blokkeren.

Het echtpaar Thomas heeft als levenstaak de verzorging van de perkjes rond het Kruis van Champrobert op zich genomen en leeft nog steeds op gespannen voet met buurman Bernard.

Hun andere buur ,Ledhuy, heeft het huisje van wijlen Jean Il Fait Beau Vadrot uitgebouwd en gaat daar waarschijnlijk permanent wonen. Prima voor de sociale controle in Champrobert Sud.

Het aantal moestuinen in Champrobert is de afgelopen jaren in snel tempo afgenomen. Nadat wij die van ons hebben verhuisd naar Certiaux en er gras hebben gezaaid, zijn ook de moestuinen van Denise en Bernard in onbruik geraakt en tot grasveld verworden.

Marie Downs leeft nog steeds, maar wij hebben haar al een paar jaar niet meer gezien. De gestoorde Kain & Abel doen de boodschappen voor de familie in het Rijbewijsloos Brikje van Terry. De voorspelde moord en doodslag in Champrobert Nord is  tot op heden uitgebleven.


Juliette houdt zich zonder George wonderwel goed staande. Helaas heeft Champrobert met George voor ons zijn ziel verloren.

Onze verhuur is, ondanks de toch voelbare crisis, weer uiterst tevredenstellend geweest. Heel veel terugkomers en heel enthousiaste nieuwkomers die terugkomers worden. De grange blijft wat moeizamer lopen dan ut Huuske. Voor de laatste gîte zijn er al weer 8 weken 2011 geboekt, voor de eerste 2 weken.

De fauna lijkt redelijk stabiel. Onze huurders konden regelmatig 5 reeën in de wei rapporteren en er was ook weer een vossenfamilie. De laatste slaagde er zelfs in een kudde koeien op stang te jagen. Op ons erf in Certiaux mochten we een reetje begroeten en werden er regelmatig konijnen gesignaleerd die de sla in de moestuin nog net niet ontdekt hebben.


Wat de flora betreft: een geweldig frambozenjaar wat de najaarsframbozen betreft: tot in  november konden we onze dagelijkse portie plukkem.En een fantastisch walnotenjaar op ons eigen erf,, terwijl de notenbomen aan het Lac leeg bleven.

In Certiaux valt er mbt onze buren niets te melden.We hebben hen dit jaar maar heel zelden gezien en omdat ze met elkaar (ook) niets gemeen hebben is er nog geen housewarming party voor hen in LVQR gehouden.

Wel is de schare bevriende landgenoten dit jaar weer uitgebreid en moeten we oppassen dat we niet meer dan 1x per week uit of thuis gezellig teveel koolhydraten tot ons nemen. Wel zijn we er allebei voor het eerst in geslaagd om niet minimaal met 5 kg overgewicht de winter in te gaan. Dit door het, als we met zijn tweetjes zijn, vasthouden aan een koolhydraat arm menu. Geen brood, geen aardappelen en geen pasta.

Nu in Certiaux alle slaapkamers gereed en bebed zijn, kunnen we weer logees ontvangen; het bordje Logees en Visch blijven Drie Dagen Frisch is alweer opgehangen.

Dit jaar hebben we slecht een paar dagen en nachten aan het Lac doorgebracht, ondanks een prima zomer.Wel hebben we er een paar keer gezellig geluncht en gedineerd met vrienden, waarbij Joke haar visrook talenten heeft ontwikkeld. Ook de drie gezusters zelve zijn er niet of nauwelijks geweest. De vloot is met uitzondering van mijn trouwe ouwe Dufourdeur niet in het water geweest. In 2011 voorlopig de laatste kans , want daarna blijft het Lac de Panneciere minimaal 1 tot 2 jaar droog staan ivm herstelwerken aan dam en bruggen.


De komende tijd gaat staan in een agressiever aanpak van de verkoop van ons huis in Meerle; we overwegen het via een Internetveiling aan de man te brengen. Het kan zijn dat we hierdoor dit jaar de feestdagen niet in de Morvan kunnen doorbrengen.


Uw scribent schrijft voort na terugkeer in de Morvan.
 

Wat een Herfst !! 
In het voorgaande jaren “moesten”we altijd het eerste weekend van november terug naar het Noorden. Joke had dan altijd al haar agenda vol met kapper, bridge , tandarts etc.afspraken Elke keer lieten we een zonnige goud en roodkleurige Morvan achter met een nog aangename nazomer temperatuur, terwijl het in Nederland al bijna winters was. Dus hebben we dit jaar afgesproken dat we bij goed weer ook best een week later kunnen vertrekken en de agenda in de eerste week van november leeg moest blijven.



De laatste oktober week was uitgesproken zonnig en we konden elke dag siësta in de zon houden, soms tussen de openslaande deuren, soms helemaal buiten. De laatste huurders in Fossats en Champrobert gingen gisteren bruin als goudhaantjes naar huis, in alle gevallen zekere terugkeerders !




Vanmiddag kwam er een koudetrog over midden Frankrijk.Vanmorgen vroeg nog 17 graden en staalblauw, prima tuinierweer. Vanmiddag een koufront met regen en een terugval naar 6 graden. De verwachting voor de komende week is echter weer zonnig. Kim & Kids komen dinsdag deze kant op( Herfstvakantie in België). Joke gaat ze tegemoet tot Parijs met de trein om dan samen naar C. te rijden.


Het winterklaar maken van 4 huizen met hun erven kost meer dan 1 week. Door het goede weer groeit het gras nog steeds en hebben we tegen onze planning in toch nog alle erven moeten maaien. De 3 maaimachines zijn nu voor groot onderhoud naar onze Alain, Monsieur Vingt Euros. De kattenpopulatie in en om zijn huis was weer boven de 60 stuks gegroeid,dus op last van de burgemeester waren er weer een veertigtal verwijderd.

Joke is de laatste dagen druk met het vervangen van gebarsten ruiten, uitkrabben van stokoude stopverfresten, waarbij af en toe ook de belendende uit sneuvelt. Het werken met stopverf vergt de nodige handigheid, maar na een 6 tal ruiten kan ze ook daar een diploma in halen.Zelf ben ik bezig in Fossats en Champ.

Gerard le Belier met zijn minipelle is ook weer ontboden. Dit keer was ons Tuinvrouwtje op het idee gekomen dat de aanzet van de Rosa Rugosa heg bij de inrit over 35 meter moest worden doorgezet langs de rand van onze Parking ,de bovenzijde van haar bloemenhelling.

Hier hadden we een “heg”van helenium;deze bloeit echter amper 3 weken en doet het slecht op onze grond. De in maart j.l geplante 5 Rosa Rugosa struikjes groeien als kool, bloeien mooi en produceren veel rozenbottels. Ik heb in een weekendbijlage van de Telegraaf gelezen dat je een geweldige sherry van die rozenbottels kunt maken; dus heb ik mijn aversie tegen het snoeien van doornige takken deze keer maar opzij gezet.

Onze notenregen is nog immer niet afgelopen; na een regenbuitje vannacht kon ik er weer 250 op het erf oprapen. Dus weer een jaar vol notentaart !

Onze vrienden Pe en Han uit Mongaudon tipten me dat Tineke Beishuizen ( ja , die van de Libelle), die hier in de buurt woont, van een paar fraaie eiken balken af wilde en bovendien een probleem met een verrotte latei boven openslaande deuren in haar gîte had. Dus meteen daar op af om die balken zeker te stellen, altijd bruikbaar in een volgend project.Het vervangen van die verrotte latei lijkt een eitje, dus daar hebben we een afspraak voor gemaakt in mei; een mooi deel van een van de balken zullen we daar voor gebruiken, de rest en de andere balken kan ik meenemen.

Al met al begint de orderportefeuille voor de eerste maanden van 2011 leuk vol te lopen. Ook een tweede juridische opdracht met veel aanrakingspunten met de eerste opdracht is in aantocht. Slechts een zeer gering deel van alle uren die ik daar in stop wordt doorberekend aan de cliënt,want ik heb nu nog te weinig parate kennis om uit mijn hoofd kant en klare oplossingen voor complexe estate planning mbt Frans onroerend goed van Nederlandse erflaters te bieden. Maar het is heel leuk om er voor te zorgen dat erfgenamen (stiefkinderen) niet  60 % van hun erfenis aan de Franse fiscus moeten afdragen.
 

Joke jarig 
Gisteren hebben we onze Unvollendete woonkamer ingewijd met een groots aangeklede borrel. Voor het eerst in een jaar of twintig wilde Joke met haar verjaardag eens culinair uitpakken en dat hebben onze hier nog aanwezige vrienden geweten.

De toekomstige woonkamer was grotendeels vrijgemaakt van bouwmaterialen en de afgelopen week was de tegelvloer van cementsluier ontdaan, Wat zithoeken geschapen, gordijnen provisoir opgehangen, de vloerverwarming aan om de tegeltjes te drogen,de openhaard/kachel aan en we zijn klaar om een dorstig en hongerig gezelschap te ontvangen. Vanaf de vroege morgen was Joke in de weer met allerhande vlees en visschotels, salades, sausen en ragoutbroodjes. Ondertussen heb ik de ongelofelijk smerige ramen van binnen en van buiten gelapt om ons fraaie uitzicht ook vanuit deze ruimte te kunnen laten zien.


Een aantal bevriende echtparen had hun geplande vertrek naar het noorden voor deze gelegenheid uitgesteld en hebben daar geen spijt van gehad.

Mijzelf kost het als dove kwartel al decennia grote moeite om deel te nemen aan de communicatie bij een gezelschap dat groter is dan 3 personen en het een aantal uren spelen van gastheer in een gezelschap van 16 man en vrouw kost extreem veel energie. Dus knijp ik er graag tussen uit om de afwasmachine te vullen en de kakofonie van stemmen te ontvluchten. Na afloop was ik dan ook gesloopt, maar het was dat zeker waard want het was oergezellig en bovendien ongelofelijk lekker.

Ik was bang dat Joke zulke hoeveelheden voedsel had gemaakt dat we het weeshuis in Nevers
de komende week konden voorzien, maar er ik zoveel gebunkerd door de aanwezigen dat we hooguit vandaag nog van de restjes kunnen eten.
 

Classificatie van onze gîtes 
Joke en ik waren op 9 oktober in de Tarn op een seminar van gites.nl waar tegelijkertijd een veelheid van voor ons interessante voordrachten werden gehouden, zodat Joke een paar voor haar zeer taaie blokken voor mij heeft moeten aanhoren, We zijn op veel fronten weer een stukje wijzer geworden. Ondermeer dat we door fiscale maatregelen van de overheid min of meer gedwongen zijn onze gîtes te laten classificeren.

Zoals bekend worden 3 van de 4 door ons en onze nazaten gerestaureerde fermettes geëxploiteerd als gîte. Met een bezetting van 90 tot 100 % tussen half maart en eind oktober zijn we meer dan tevreden. Onze huurders komen voor het overgrote deel via www.gites.nl , traum-ferienwohnungen.com en de eigen websites binnen. Wij hebben dus nooit enige behoefte gevoeld om ons aan te sluiten bij organisaties als Gite de France of Clevacances. Te meer omdat deze organisaties hun leden binnen beperkte kaders laten opereren en stevige provisies rekenen.

Helaas hebben dit soort clubs grote politieke invloed en in het verleden al succes gehad met belastingverlagingen in toeristische regio’s van tax d’habitation en tax fonciere uitsluitend voor de bij hun aangesloten leden. De Franse overheid streeft er ook naar meer grip te krijgen op de verhuur van tweede woningen als vakantiewoning. Een eerste aanzet daartoe is de per juni 2010 verplichte aanmelding bij de Mairie als meublee de tourisme.

De volgende zet is het ministerieel decreet van 27 september 2010,waarbij is bepaald dat de forfaitaire kostenaftrek van 71 % over de omzet uit verhuur van een vakantiewoning alleen nog geldt voor geclassificeerde gîtes . (bv aangesloten bij Gites de France) Voor niet geclassificeerde gîtes wordt de forfaitaire kostenaftrek verlaagd naar 50 % van de bruto omzet. Nu is het netto belastingverschil bij een bescheiden belastbaar huurinkomen bij een belasting van 20 % voor niet Frans ingezetenen niet zo erg groot: Bij 5000 euro huuromzet bij 71 % kostenforfait 20% over 1450= 290 euro belasting , bij 50 % aftrek 20% over 2500= 500 euro belasting. De vraag is of de lasten en de kosten van classificatie opwegen tegen de voordelen. Bij een huuromzet van meer dan 10.000 euro per gîte lijkt classificatie vooralsnog fiscaal aantrekkelijk te zijn.

Er is een gloednieuwe website in de lucht gebracht door het Frans Verkeersbureau « Atout France » :  https://www.classement.atout-france.fr. alwaar veel maar nog niet alles over de classificatienormen te vinden is .Over de kosten en de "organismes agrees" per departement is nog niets te vinden. Wel is de objectieve puntenlijst gepubliceerd, zodat elke verhuurder weet of en hoe hij aan het maximum van 5 sterren kan komen. Ook staat hier vermeld , dat elke geclassificeerde gîte door de verkeersbureaus op departementaal niveau gepromoot zal gaan worden en ook via de website van Atout France.

Elk departement heeft een aantal erkende keuringsinstanties die met een zeer gedetailleerde puntenwaardering een gite keurt met 1 tot 5 sterren. In de meeste departementen staat Gites de France boven aan het lijstje van erkende keuringsinstanties. Gelukkig mag je ook je gîte laten keuren zonder verplichting je bij die organisatie aan te sluiten.. De keuringskosten lopen extreem uiteen in de verschillende departementen en bij de verschillende keuringsintanties, van 40 euro tot 400 euro.

Wij gaan voor onze gîtes classificatie aanvragen voor de lente van 2011en zullen U op de hoogte houden van onze ervaringen, van de kosten en van de keuring.

Ondertussen ervaren we wel dat na een aantal jaren intensieve bewoning ut Huuske weer toe is aan een fikse opknapbeurt om aan een maximaal aantal sterren te geraken. Daar is vandaag grote schoonmaak gehouden en de allerslechtse muren zijn door Joke al weer in de verf gezet.In het voorjaar weer een goede facelift van binnen en van buiten !
 

Even naar het Noorden 
Deze keer wordt de 2 jaarlijkse happening van onze bridgedriveclub Ambiance in september gehouden, dus gaan we een weekje terug naar het Noorden. Onze Voyager zal niet meer door de verplichte  Belgische technische keuring komen omdat de koplampen de afgelopen winter door de pekel zijn gepolijst. Vervanging daarvan kost meer dan de auto waard is, dus gaat hij de deur uit zonder keuring, en dat kan alleen voor de export. In Frankrijk hebben we een Renault Espace met relatief weinig kilometers op de teller gekocht en we zijn vandaag met 2 auto's uit Frankrijk gekomen.


Op 9 oktober haken we aan bij de Nationale Open Huis Route in Nederland om te proberen wat geïnteresseerden voor de Hazenweg 20 in huis te krijgen.Maud gaat dan gastvrouw spelen, wij gaan op volle kracht door met het afmaken van Certiaux.

Komende zaterdag ga ik flyers onder ruitenwissers stoppen in Breda als extra ondersteuning. Per slot van rekening moeten we onorthodoxe middelen  inzetten ons surplus aan huizen kwijt te raken. Op de flyer verwijzen we naar de gisteravond in elkaar gedraaide blog met veel meer plaatjes dan we op een flyer zouden kwijt kunnen,
 

Indian Summer 2010 
Zoals zo vaak in het najaar is het nu pokkenweer in Nederland en mogen wij weer genieten van een echte Altweibersommer. Vanmorgen vroeg konden bij het hakken van aanmaakhoutjes alles uit tot mijn verbazing, de temperatuur was ver boven de aangekondigde 18 graden.




Joke is na de regen van vorige week continue in haar bloemenhelling aan het hakken, alle gras pollen zijn er uit, er zijn weer een aantal wagens met compost overheen geworpen en nu gaan er oneindig veel planten en bodembedekkers in , die zijn geplunderd uit tuinen in Venitien en Verchere.



Afgelopen weekend hadden we Carla en Joostjan van Dijk te logeren op terugweg van een nostalgische tour naar hun oude woonplaats Varese. Gezellig en na jaren weer eens gegeten in Du Bon Laboureur. Goed, maar wel neigend naar kleine porties nouvelle cuisine .



De klussen in Venitien en Mongaudon zijn achter de rug, maar krijgen hun vervolg in 2011;

In oktober geven we nog een dagje voegonderricht in La Verchere, in Villars moet de kachel nog immer worden gerepareerd door Didier ,maar terug op zijn plaats staan, voordat de bewoners weer thuis zijn. Als de reparatie niet zou slagen, zorgen we voor een alternatief. Al met al ga ik fors over mijn 1 week per maand voor derden werken heen, komende week moet ik hoognodig weer door met La Vache qui Rit..

Gistermiddag zijn we naar een lezing geweest over het beschermen van het bouwkundig erfgoed in de Morvan, de voorschriften en de voorwaarden waar een aanvraag voor een (ver-) bouwvergunning aan moet voldoen. In het auditorium van het Maison du Parc was het ijskoud en Joke heeft de zaal verlaten om zich buiten warm te gaan lopen. De spreker namens de CAUE ( schoonheidscommissie) sprak zo rap Frans, dat een groot deel van het gehoor ( leden van de Nederlandse Club du Morvan) hem niet kon volgen. Voor mij was het nuttig, ik heb toch weer het een en ander opgestoken dat me van pas kan komen bij het aanvragen van bouwvergunningen voor mijn klanten.
 

Fraude 
Worden we bij onze verhuuractiviteiten met regelmaat geconfronteerd met kandidaat huurders uit verre landen als Nigeria en Ivoorkust, die de volle prijs lijken te willen betalen voor 3 maanden huur in de winter in de Morvan ( ????!!!!!!) en dan via allerlei ons inmiddels bekende trucs de verhuurder voor een paar duizend euro denken te kunnen oplichten,op de Franse variant van Marktplaats.nl, www.leboncoin.fr wemelt het ook van de duistere lieden.




Wij zoeken al enige tijd een goede tweede hands wagen met Frans kenteken als opvolger van aan het eind van zijn Latijn zijnde Voyager met Belgisch kenteken. Geen probleem,op le bon coin verschijnen honderden auto’s van particulieren per dag in de Bourgogne. Echter telkens als we denken een jonge Renault Espace met weinig kilometers op de teller denken te hebben gevonden en contact opnemen met de verkoper , blijkt deze (opeens) in het buitenland te zitten en de auto via een onbenoemde leverancier op ons adres te willen aanleveren. Als we dan zeggen een proefrit te willen maken op het adres van de verkoper en de naam vragen van de dealer waar de wagen in onderhoud zou zijn geweest, houdt de communicatie op. Dit hebben we nu al 3x meegemaakt en vooral met wagens die verhoudingsgewijs goedkoop worden aangeboden.



Nu hebben we een Espace op het oog van een Engelsman die zijn vakantiewoning in Frankrijk zegt te hebben verkocht en zijn wagen met Frans kenteken met extreem weinig kilometers op de teller kwijt wil ( In de UK natuurlijk onverkoopbaar) Zijn verhaal is op zich best geloofwaardig, maar als hij de naam van de Renaultdealer die de auto in Frankrijk in onderhoud had niet wil geven, vrees ik dat ook hij tot het oplichtergilde behoort. Meestal hanteren deze lieden alleen een mobiel telefoonnummer en een e-mailadres zonder hun echte woonadres op te willen geven. We zijn gewaarschuwd.



Le Bon Coin is dit soort lieden gewend en verwijdert na melding meteen de annonce van de site.
 

Zomer-Herfst-Zomer 
Zitten we de afgelopen week nog tot diep in de avond naar de sterrenhemel te kijken met en zonder vrienden rond onze vuurplaats buiten, sinds gisteren is de kachel weer aan. Onze nieuwe schoorsteenbuis resulteert in een veel betere verbranding en dus groter rendement van ons Jotul eitje . Tot onze verbazing gaat er de helft minder hout door heen gedurende een avond en moet de kachel ook veel sneller getemperd worden dan voorheen.  De stormdepressie die ons 48 uur heeft geplaagd was vandaag aan het eind van de middag voorbij en de zomer lijkt terug te keen.

Momenteel hebben we de regie op twee bouwplaatsen bij vrienden, maar door de hoosbuien van gisteren en vandaag ligt het werk even stil. In Mongaudon hebben we de graafwerkzaamheden voor de fundering van twee keermuren en een afvoer door een weiland van een storende bron achter de rug, er moet nu beton voor funderingen worden gestort . In Venitien gaan we een muur van pierres apparentes renoveren en ook in la Verchere moeten er nog meer muren gevoegd worden. Helaas is Didier weer voor onbepaalde tijd vertrokken (schrik niet Uschi, je hebt straks een kachel !) dus wordt in Certiaux zijn finishing touch node gemist. Terwijl ik bij derden werk zwoegt Joke gewoon voort en maakt het erg mooi op de bovenverdieping, waar we komend weekend de eerste logees gaan krijgen.



Ons eerste echte juridische opdracht als auto-entrepreneur is ook binnen en we zijn druk bezig met de estate planning voor een bevriend Nederlands echtpaar dat hun Franse onroerend goed beslist niet naar de regels van het hier geldende Frans erfrecht wil gaan nalaten. Waarschijnlijk gaan we hun wensen oplossen via een zg SCI, een Societe Civile Immobiliere.



De fauna rukt op in Certiaux, onze moestuinen moeten straks omheind gaan worden als we de konijnen niet afschieten en ook hebben we voor het eerst een ree op het erf gezien. Wat de flora betreft: we eten nog volop vanuit de moestuin, de najaarsframbozen zijn begonnen te produceren, tomaten , courgettes in overvloed, maar het einde van de haricots en de sla is gekomen.



Ondanks de crisis loopt de verhuur respectievelijk als een trein, dan wel zeer bevredigend. Ut Huuske is met uitzondering van een Herfstvakantieweek als vanouds helemaal vol geboekt, terwijl bij de Grange via Last Minutes aanbiedingen de lege septembermaand vooral met Duitsers alsnog lijkt vol te lopen. In oktober is de Grange nog helemaal leeg.



Joke heeft nauwelijks meer last van haar ontbrekende knieband; ze beklimt elke morgen de Mont Ventoux met een beulenverzet op haar hometrainer en heeft daardoor een ijzersterke conditie en spierstelsel ontwikkeld. Ik zelf heb dit jaar met grotere regelmaat op de echte fiets gezeten en de het fietsplezier is alleen maar toegenomen. Als we ooit ophouden met bouwen ga ik veel frequenter fietsen dan de huidige 2x per week.
 

Over een kast , pierres apparentes voegen en een vuurplaats 


Joke heeft onze toekomstige slaapkamer en de strijkkamer voorzien van vloerbedekking. Drie kamerhoge oude paneeldeuren die we al jaren geleden op kop tikten werden tot vaste kast omgebouwd door Didier. De eiken vloerdelen, die ik ooit in Ulvenhout uit de woning van Frank en Toos Godron mocht slopen, komen ook hier weer van pas. Na een winter buiten in weer en wind zien de eiken planken er stokoud uit. Met pen-gatverbindingen heeft Didier er een pracht kast van gemaakt.




Zelf ben ik aan de buitengevels begonnen. De zuidgevel moest in de loop van de morgen vaak worden ingewisseld voor de noordgevel, omdat het voegwerk te snel uithardt als de zon en ik zelf ook op de steiger dreigde weg te smelten. Inmiddels is die koudetrog uit het noorden ook even over ons gekomen, zodat ik vanmorgen zelfs met de ijsmuts op de steiger heb gestaan.



Frank Godron is eventjes tandarts af en is toegetreden tot het Gilde der Gleuvenvullers. Er staan naast onze eigen gevels nog twee andere projecten in de wacht, waar hij als nieuwe maat in onze VoF mee kan gaan voegen.



Broer Hans heeft afgelopen week een paar dagen pitsstop gehouden op de Lachende Koe en heeft zich zoals altijd weer zeer verdienstelijk gemaakt. Als handtekening heeft hij dit keer een prachtige vuurplaats achter gelaten midden in onze pelouse. De vuurplaats wordt gevormd door een rooster uit de voormalige varkensstal van Henk Vruggink op hetzelfde niveau als het grasveld op een 30 cm diep fundament van stoeptegels. De as valt door het rooster en onze ervaring uit Champrobert is dat je zelfs bij frequent kampvuur stoken de plaats hooguit 1x per 2 jaar hoeft uit te scheppen. De vuurplaats hebben we hedenavond ingewijd. Door de enorme zuurstoftoevoer brandt het vuur geweldig, terwijl we de volgende dag gewoon met de maaimachine over het rooster kunnen gaan..
 

En we bouwen verder...... 
Hazerswou logeerde in Certiaux een paar dagen tusen hun Mediterrane vakantie en het vrijkomen van Fossats. We hebben inmiddels voldoende slaap en badkamers operationeel, dus konden we het drietal  blonde mannen weer eens van dichtbij mee maken.

Daarop volgend hebben we het andere deel van ons nageslacht en partners overvallen in St Yrieix op de rustige familiecamping die we vorig jaar bij ons rondje Frankrijk hadden ontdekt. Opa mocht elke ochtend lekker weg op de fiets en ’s middags van de kids genieten. Ook nog een dagje op wijntoer naar ons favoriete Chateau Lamotte bij Duras en gezellig geluncht bij Claire en Frans Platteel op hun Domaine Beaucourt. Eenmaal weer thuis 126 flessen fruitige droge witte wijn gebotteld, dus kunnen we er weer even tegen. Natuurlijk van de gekke dat onze favoriete witte wijn een Bordeaux wijn is terwijl we zelf in de Bourgogne wonen. Maar dat komt omdat in de Bourgogne de betere wijnen nauwelijks meer en vrac te krijgen zijn. Onze nog wel en vrac te kopen Bourgondische favoriet, de Vire de Macon, is minder lekker dan de Lamotte en bovendien duurder.



Meteen na terugkomst mochten we een aantal dagen bouwkunst met juridische adviezen larderen bij oudhuurders van ons die een fermette met weergaloos uitzicht hebben gekocht boven Chiddes. Daar hebben we voegles gegeven en tegelijk een heel grote uitgespoelde binnenmuur in oude glorie hersteld. Die kan er weer 200 jaar tegen. Ons auto-entrepreneurship begint vlees op de botten te krijgen. We willen het werken voor derden beperken tot 1 week per maand, maar ik heb een lijst wachtenden waar ik maanden full time mee zoet zou kunnen zijn.



Ondertussen komt Houbart Batiment in de vorm van Jerome en Didier af en toe langs om een aantal al lang slepende zaken af te maken; In de nieuwe schoorsteen is een extra dubbele buis geplaatst en ook de oude schoorsteen is boven het dak gerenoveerd. Onze nieuwe haard van 430 kg staat op zijn plaats op het plateau en mag inbranden voordat ik er de ombouw omheen ga maken..



Onze moestuin bleek ondanks de uitbreiding met een elders op het terrein aangelegde aardappel-tomaten akker ook dit jaar weer te klein. Dus weer een extra uitbreiding afgeplagd, gefreest en van een aanhanger compost voorzien. De frambozengaard heeft een paar jaar nodig om tot volle wasdom te komen; het aantal ranken die volgend jaar vrucht gaan dragen is tov van dit jaar verdrievoudigd,dus mogen we volgend jaar tussen midden mei en midden juni niet met vakantie. Onze delicatesse, de rattes Árdeche, wordt de laatste tijd veel op de Nederlandse tv genoemd, oa door Maarten het Hart in Wintertijd. We hebben wederom een aardige oogst van deze koningin der aardappelen. Dit jaar voor het eerst verrassend lekkere koolrabi uit de moestuin. Nog nimmer mee gemaakt,maar de rabarber gaf een derde smaakvolle oogst. Volop uien, worteltjes, haricots verts , tomaten, gourgetttes en komkommers van verschillende rassen zorgen naast sla in alle kleuren er voor dat we alleen nog maar champignonsop de groenteafdeling van de ATC kopen.



Afgelopen weekend weer genoten van het Lac, waar het na een verbod op de stranden van Blaisy van Carpe de Nuit, het nachtelijk vissen op karpers, nauwelijk een hengelaar meer te bekennen is. Wel is het huisje van buurman Charpentier afgelopen winter aan Fransen verkocht, die proberen het strand auto-vrij te krijgen op een autoritaire wijze, alsof het hun privé terrein betreft. Maar we hebben dezelfde belangen, dus laten we ze hun gang gaan, nadat we hen er op gewezen hebben dat het toch echt publiek toegankelijk terrein is. Ze gaan proberen een slagboom met parkeerterrein op het terrein van Renauld te krijgen net zoals op het Presque Ile de Blaisy. De reparatie van de stuwdam schijnt nu toch echt te gaan plaatsvinden. In 2010 houden we nog voldoende water voor de watersport, maar in 2012 blijft het meer leeg en wordt de onderzijdevan de dam versterkt.
 

Op Dreef tot de Grote Hitte toeslaat en Terug voor de Tour en de FINALE 
Na het hectische voorjaar, waarin de voortgang bij de Lachende Koe behoorlijk in de verdrukking is gekomen, zijn we na 2 weken achterstallig tuinonderhoud eindelijk op dreef, ook omdat onze copain weer 2 weken is komen helpen. Het grote betonnen haardplateau is gestort nadat Didier een stevige bekisting had gemonteerd en een groot hoeveelheid betonijzer in de muren had in gelaten.. Na een paar dagen uitharden is  de bekisting verwijderd.



Via de Vraag en Aanbod rubriek op de site van de Club du Morvan hadden we onze overtollige oude trap binnen 24 uur verkocht. Uit dezelfde rubriek scoorden we een fraai ongebruikt Villeroy b& Boch duobloc voor de badkamer.



De stenen muur in de badkamer is geverfd, het toilet en de wastafel zijn geplaatst, zodat badkamer 2 geheel operationeel is, maar nog niet af. Het balkwerk en de gipswanden moeten nog onder handen worden genomen.



De westelijke muur van de masterbedroom was heel matig afgevoegd en is voor een tweede keer gevoegd en de originele poutre staat na lang schuren in de lijnolie.



Geleidelijk kwamen de temperaturen fors boven de 30 graden, dus werd het tijd om naar het Lac te vertrekken om verkoeling te zoeken, ook al was het geen weekend. Van woensdag tot vrijdag j.l. hebben de Grote Hitte doorstaan onder de zware eiken aan het Lac, in het Lac en op het Lac. Hoewel het laatste tot een minimum is beperkt want op de surfplank werd je opgevreten door grote zwermen horzels. Duitsland-Spanje zagen we in de kroeg in Chateau Chinon. Vrijdag wilde ik de Tour de France, die Certiaux op een steenworp afstand passeerde, bekijken en bovendien werd het flink orageux, dus werd het kamp op het Domein der Drie Gezusters weer verlaten.



Om flexibel langs en op het parcours van de Tour te bewegen ging ik zelf ook op de fiets. Mooie plek op een helling tussen Moulins Engilbert en St Honore opgezocht, zodat het peleton niet in seconden voorbij flitst, maar waar je alle tijd heb om de paar Hollanders ( slechts 7) te herkennen en aan te moedigen. Ouwe Knar op de fiets met rugzak werd op het parcours toegejuicht alsof je Dokkum binnenschaatste tijdens een Elf Steden Tocht. Door de hitte kwam ook het peleton 15 minuten later langs dan het in l’Equipe geschatte langzaamste schema. Wat een respect heb ik voor die kleine 200 wielrenners, 227 kilometer bij een temperatuur van 37graden. Zelf was ik al kapot na nog geen 40 kilometer boven het asfalt waar de temperatuur tegen de 50 graden trilt.



Er moet weer gemaaid worden dit weekend en na de improductieve afgelopen week willen we ook weer door met de afwerking van de slaap- en badkamer , dus blijven we weer even in Certiaux tot na de Finale aan het klussen. Joke heeft de slaapkamergkpmuren met leemverf afgewerkt, okerachtig , heel warm en geslaagd. Moet nog ff drogen voordat ik een foto er van kan maken.
 

Een zorg minder 
 De volledig doodgevallen huizenmarkt in het grensgebied rond Meerle en ook de uiterst beperkte verhuurmarkt in Bergen in ons prijs segment ging me toch langzamerhand zorgen baren. Een van beide panden moet op korte termijn toch verhuurd of verkocht, want anders verdampen de laatste reserves als sneeuw voor de zon. Groot is dan ook mijn opluchting dat zich vandaag voor ons appartement een huurder heeft gemeld voor minimaal 6 maanden vanaf as dinsdag 15 juni tot 15 december. Cashdrain ten einde ! Dat geeft tenminste wat minder druk en misschien dat de huizenmarkt zich straks wat gaat herstellen als er een einde komt aan de onzekerheid omtrent de hypotheekrenteaftrek. Het contract moet nog wel worden ondertekend as maandag, dus niet te vroeg juichen.


Vanaf 30 mei had ik Pere et Fils Houbart besproken voor werkzaamheden in Certiaux. Omdat het afzeggen van de heren H. meestal leidt tot maanden vertraging heb ik Joke in Meerle achtergelaten om op het resultaat van de mri scan van haar knie te wachten.


Jerome heeft de gehele schoorsteen op de verdieping en boven het dak voor de grote haard in de woonkamer gebouwd, terwijl Didier de grote rustieke staldeuren tot vouwdeuren voor een groot deel heeft kunnen ombouwen. Nu afwachten of ze niet gaan uitzakken na de montage. In elk geval laten de nu in de breedte gehalveerde deuren de belendende ramen vrij

Joke kon al op 8 juni worden geopereerd. Dus moest ik spoorslags terug. Een totaal vergruisde meniscus werd grotendeels en een afgescheurde knieband helemaal verwijderd.

Na 24 uur kan ze alweer de trap op en af zonder krukken. Bij alle operaties blijkt weer dat de herstelperiode van mijn ijzersterke maatje ongelofelijk kort is. Telkens weet ze weer de behandelende geneesheren te verbazen. Bij de vorige meniscus operatie aan haar andere knie werd er na 48 uur al weer een strandwandeling gemaakt. Eventueel wordt in november alsnog uit een eigen pees een nieuwe knieband gefabriekt in een volgende operatie. De herstelperiode na zo’n operatie is echter minimaal 6 maanden met heel frequent fysiotherapie, geen prettig vooruitzicht. Maar normaal wordt dat bij senioren niet meer gedaan en misschien is het helemaal niet nodig. Jojo doet heel fanaat haar oefeningen en heeft een hometrainer aangeschaft om haar spieren tijdens de WK voetbalwedstrijden en Wimbledon achter de tv fietsend verder te versterken.

Morgen vertrekken we dit jaar voor de zoveelste keer naar de Morvan, hopelijk voor een paar maanden.
 

Van Hot naar Haar 
Van Hot naar Haar


De aankoop van ons Casco Pied a Terre in het oergezellig Bergen heeft onze planning van 2010 wel geheel op zijn kop gezet. Vanaf 1 maart is Kloostertuin 64 van casco in een uiterst geriefelijk huis getransformeerd, niet in de laatste plaats door de kleurenkeuze en schildertalenten van mijn gade. Nu het pand op een haar na klaar is , willen we er eigenlijk niet meer weg. Dat zal toch moeten want de markt voor ons soort huis in Meerle ligt geheel op zijn kont. Dus moeten we Bergen gewoon verhuren tot Meerle is verkocht. De eerste kijkers (voor Bergen) hebben we gehad en er staan meer kandidaten klaar.










Omdat we vandaag kijkers uit Monaco kregen , is er de afgelopen week hard aan gesleurd om de inrichting compleet te maken. De bezichtiging heeft echter nog geen 5 minuten geduurd, dus verwacht ik er geen resultaat van. We hebben een kandidaat huurder in de vorm van een 21 jarige profvoetballer afgewezen, omdat we vrezen dat het vragen om problemen zou zijn.

Gelukkig zijn er nog meer gegadigden van een oudere jaargang.



Ik blijf nog een aantal dagen in Bergen om een aantal zaken af te handelen, voordat we hopelijk voor wat langere tijd weer naar onze Franse stek afreizen om even rustig aan te gaan doen.. Joke is voor haar fysio terug naar Meerle.. Het leek wonderbaarlijk goed te gaan, maar tijdens het verven verdraaide ze de knie weer en was de stabiliteit wederom ver te zoeken.